Kayıp Bir kentte Şimdi Ellerim

Kayıp bir kent şimdi ellerim/söylenmemiş türkülerle dolaşıyorum sokakları

bir çocuğun iri gözleri sevişiyor gözlerimle/sıcacık akıyor içime...

tutup öpüyorum alnından/o ise simit satmaya devam ediyor sabahın ayazında...

gülümsüyorum ya da öyle sanıyorum dudaklarımın titreyişinden

çocuğun bana aldırdığı yok/öfkem depreşiyor birden/ kayıp bir kadınım şimdi

ellerimle yüreğimi yokluyorum,yerinde mi diye.../korku sarıyor birden

her şey birdenbire kayboluyor çünkü/aklımı kaybedeceğimden korkuyorum

gözlerimi sımısıkı yumuyorum bir düşe dalarcasına/

düşlerimi de kaybettiğimin farkına varıyorum/hayallerim yok şimdi

hepsi bana inat yok oluyorlar/kayıp bir düşteyim şimdi...

Kayıp bir düşten diğerine akamıyorum/bir gün yok oluyor avuçlarımda

Eridiğimi farzediyorum kar tanesi gibi....

Kayıp giderken bu kentten...bu sokaktan...bu evlerden...

Kayıp bir kadın şimdi bedenim/

Kayıp bir kentte şimdi ellerim....

Serap Konuk

(10.05.2011-Bursa)