Kayıp Bahar Şiiri - Hümeyra Yılmaz

zaten olmayan yaşama arzumun
bu gece dibe vuruşunu kutluyoruz
gözyaşlarım ve ben.

hiç olmadığımız kadar mutsuzuz,
hiç kalmadığımız kadar yalnız.

konuşacak çok şey olmasına rağmen,
belli ki vakitsiz bir susuş dolanmış dilimize.

garip bir öykünün içinden geçmiş zaman,
zamanın içinden biz,
seslenmişiz duymamazlıktan gelmiş.

şimdi geç mi kaldık ölüme?
o siyah peçesinin altından gülümserken bize,
açıkta bıraktığı alnına bir çizgi çekmeye mi utanacağız?

yüreğimde ağır ayrılıkların hafif meşrep tadı,
ellerimde titreyen bir bahar kalmıştı
ve sana uzatmıştım
kim aldı?