Bir yokuş vardı eskiden,
Adımlarımızla aşındırdığımız.
O yokuşta bıraktık bizi,
Bir daha kimseye anlatmadığımız.
Gün doğarken gittiğin o sabah,
Dudaklarımda yarım kalan sözler,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta