Kayıp Aranıyor! ! ! Şiiri - Seyit Bozkurt

Hani o eski dostluklar?
Hani o eski dostlar?
Öyle bir zaman ki,
İnsanlar birbirlerini…
Ne arar, ne de sorar
Her şeyin önüne geçti…
Menfaat ve çıkar.

Yok artık,
Çıkar gözetmeksizin…
Yürekten sevmek.
Gerektiğinde dost için…
Her şeyini vermek!
Alfabenin “A” sı gibi…
En başta tertemiz yürek!
Dostluk dediğin!
Emek ister, emek…
Ve Dostum dediğini,
Kendin gibi görmek!

Ne yazık ki!
Çağın modası riyakârlık,
Henüz aşısı bulunamamış…
Bulaşıcı bir hastalık!
Ne mertlik kalmış,
Ne delikanlılık!
En acı olanı da şudur ki;
İçimizdeki insanlık ölmüş,
Be kardeşim insanlık!

Bu gidişle kimse kimsenin…
Yanına bile varmayacak!
Çıkarı olmaksızın,
Hatırını sormayacak…
Dostluğun adı bile,
Korkarım ki tarihe karışacak!
Yüreğini sonuna kadar açsan da,
O eski dostu/dostları…
Bir daha bulamayacak!
Güzel olan her şey gibi…
Dostlukta mazide kalacak.

Seyit Bozkurt