Kayıp Şiiri - Melih Genceli

Rüya tadında bir mevsimdi aradığım
Geleceğimi ısrarla heyecansız ellerde bıraktım.
Umutsuz bıtkınlar otobüsünün yolcusuyum ben.
Ne kadar yol kat etsem de keşkelerle başlayan
Keskin virajlarımdan, asla dönemem.

Dünlerime kaldı mutluluklarım.
Acılarımı kasten ve her daim tekil yaşarım.
Yarınımdan, yalnızlığımdan ötürü korkarım.
Esiri olmuşum nihayet!
Yalanlarla süslenmiş şu kahpe dünyanın...

Mevcut günümde kaybolmuş tüm umutlarım.
Sevgisini de sevgiszliğini de hep dışarı vuranlardanım.
Güzel ya da çirkin; iyi veya kötü
Yaşadıklarımın bir önemi va mı?
Kayıp bir kentin kayıp bir cesediyim işte!
Bundan öte, ölümden de ziyade köy var mı?

Samsun // 10.05.2011