Kayıp Şiiri - Ender Günçelik

Kayboluyorum.. Okyanuslara açılan gemilerden tek farkım, ardımdan sallanmamış eller. Kimse fark etmiyor fakat ben açılıyorum, yüzmeye cesaret dahi edemeyeceğim yalnızlığa, hızlıca… elimde kalmış bilet koçanları, kimsesiz yolcu gemisinde. Oysa konuşmayı söktüğüm ilk gün düşünmeye başlamıştım, umudumla inşa etmeye hazırlandığım o hayatın gemisini. Birçok koltuğu vardı, birçok koltuğa yakıştırılmış insan. Mutluluktu varış noktası. Zaten hep mutlu olmalıydık yol boyu. Oysa çoktan yol aldı gemim. Elimde bilet koçanları, fark edilmeyen kayboluşum…