Kayınvalidem - 14 / anı Şiiri - Kâmuran ...

Kayınvalidem bir gün, Ankara’daki oğluna telefon etmiş. Ama ulaşamamış bir türlü. Her seferinde tele sekreter çıkıyormuş, anladığıma göre. Ama kayınvalidem nerden bilsin telesekreteri.....Sinirli bir şekilde dedi ki bana:

- “Kemraan! Abenin cebini areyon, bulameyon. Abin çemek (çenesi düşük) bir sekreter a(l) mış menemme(galiba) . Ne vakıt arasam, bi kız çıkıyo, “Aradığınız numara yanış, bir ta(bir daha) ara’n(arayın) deyip deyip gapatıyo. O konuşurken araya girip, numara doğru de’cen (diyeceğim) emme (ama) , dinnemeyo bile(ama) .....Geberesicik (kahrolasacık) !