Kayınvalidem bir gün, Ankara’daki oğluna telefon etmiş. Ama ulaşamamış bir türlü.Dedi ki bana:
- “Kemraan! Abenin cebini areyon, bulameyon. Abin çemek(çenesi düşük) bir sekreter a(l) mış menemme(galiba) . Ne vakıt arasam, “Aradığınız numara yanış, bir ta(bir daha) ara’n(arayın) deyip gapatıyo. Numara doğru de’cen (diyeceğim) emme, dinnemeyo bile(ama) .Gahrolasacık!
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
:-)))
:) Sevgiler hürmetler büyüklerimize,ne derseler güzel derler..
Yine harikasiniz sevgili Kamuran, ne güzel yaziyorsunuz:)) Tebrikler, sevgilerimle: Samanyolu (Nigar Yildiz)
:)) Ah bu sekreterler...Sanki robot gibi.Hep aynı şeyi deyolla...
Çok güzel ya...Konuyu iyi yakalıyorsunuz valla..
Sevgiyle hep...
: ))) Sevgi ve saygılar : ) Zaf_Zen
:) Sevgiler..
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta