Kayın Validem Şiiri - Ahmet Tanrıverdi

Küçüktüm teyzem bana şöyle söyledi
Kısmetin benim bu sümbülümdür
Eğer almazsan kara sakızla bağlarım
Bir daha atamazsın sırtının orta yerinden

Söylediği de oldu o kurnaz kadının
Lafını söylerde çaktırmaz kimseye
Kafasında onlarca hayali dolaşır da
Düşlerini çaktırmaz hiç kimseye

Elinde teşbih dilinde niyaz
Kılar namaz üstüne namaz
Alemi küfür içinde sanır
Kendini aleme efendi tanır

Eğer fırsatı olsa nefsine alır
Vermez kimseye eteğine taşır
Vermeden aleme bonkörlük yapıp
Milleti kendine hizmetçi sanır

Sorsan Allah'ın insanlığı hediyesidir.
Yaptığı her şeyde hikmet saklıdır.
Hatta alemin en sevgili yaratılmışıdır
Etse bir nazar iflah olmaz, bulur o kul.

Yaradanım vermiş bana da bir nasip
Kaynanam sarmış nede hoş bir yük
Eğer kendisi gibi olsaydı bu yük
İflah olmazdım, olurdu bu dünya bana yük.