Kaygısızlık Başına Düşen Milli İşkence

Bir özlenen var ötede
Kaygısızlık başına düşen milli işkence
Sayısız acılar gizli içerisinde
Kaderi bir olan iki topluluk gizli
Aynı dilde farklı anlatımların şivesi değişik
Karmakarışık bir anlamamazlık
Orada kimse var mı? Çığlıkları
Yedi farklı şiddet
Acınası bir feryat senfonisi
Masumiyetin en aciz göstergesi
Zamansız ayrılıklar başlarken ötede
İyi ki olmuş diyenler var sanki
Belki de bu yüzdendir çırpınışlar
Doksan dokuz yara varken
Kırılan kalpleri onarma şefkati
Umursamazlığı kınıyor

Bir özlenen var ötede
Kaygısızlık başına düşen milli işkence
Yılbaşındaki bir televizyon programı kadar uzakta
Dönüp de oraya bakmak gerek
Bakılmasını umuyorlar
Onarma çabası var ileride
En adi gizlilik öyküsü
Belki de son çabalar
Sevimsiz bir boş vermeyi kınıyor

Bir özlenen var ötede
Kaygısızlık başına düşen milli işkence
Van’daki talihsiz acı
Yeni yaptırımlar toplumu var batısında
Neredeyse “iyi ki olmuş” gizli tümcelerde
Müstahak mı diyorlar yoksa
Kalıplaşmış düşünceler dörtgeninde
Kalıbı kınıyorlar

Bir özlenen var ötede
Kaygısızlık başına düşen milli işkence
Erciş adı yazılı haber bültenlerindeki satır aralarında
Üzülmek yetmiyor acıya
Van adını alıyor kötü düşünceler tarihi
Seksen dört yazısı silinmiyor şehrin tabelasından
Ölüm bulmuşken koca kenti
Muhalif sesler yükseliyor birden
Bir suiistimal çabası

Bir özlenen var ötede
Kaygısızlık başına düşen milli işkence
İnsan sıfatını kendisine hak ilan ediyor
Kalıplaşmış düşünceler ışığında
“İyi ki olmuş” diyor
Yardım çığlıkları ve istekleri yazılmıyor yedi farklı şiddet seçeneklerinde
Anlamsız bir anlam karmaşası
Suiistimal yapılırken daha ötesinde
Şarkılar yükseliyor birdenbire
Sevinç çığlıkları gibi yükseliyor bir meydandan
Bu merhametsiz bir yaklaşım
Bu ne büyük işkence
Zararsız mı şimdi yapılanlar
Unutmak oldu bir toplumda
Sanki hiç olmamış gibi

Bir özlenen var ötede
Kaygısızlık başına düşen milli işkence
Ağlayan bir çocuk
Annesi ve babası toprak altındaki dar hücrelerde
Ağlaması bile anlamlı
Büyük gözlüklerle değil zaten
Gerçek bir ağlama sesi
Ortalık toz dumanken konuşturulan masumiyet çocukları
Üzerlerine yedikleri yedi nokta iki damgaları
Cezası yalnızca kınama
Medeniyet yoksunluğu

Bir özlenen var ötede
Kaygısızlık başına düşen milli işkence
Bin yıllık muhabbeti yok sayma çabası
Sabahlara kadar süren feryatları anlamsızlaştırma
Bir cenaze var suiistimal edilen
Yine bir cenazesi olmalıydı suiistimal edenin
Acı değil farklı bakış açısı
Kimine göre yardım
Kimine göre oy sayımı
Ne bir gizlilik var ortada
Ne de sevme çabası
“Milletinin başı sağ olsun” bile dememek hadsizliği
Ancak yıkılan umut
Yıkılan yine de şehir
Yıkılan anlamlı muhabbet
Yıkılmayan karaktersizlik
Vatan sevme çabası
İnsan sevmeden yoksun olsa bile
Bir özlenen var ötede
Belki bir anne
Ya da bir çocuk ağlaması
Sadece bir aile yemeği belki
Bir eş sevişmesi ya da
Bir yoksulluk özlemi belli ki
Bir baba şefkati gizli toprağın altında
Aynı rakamın kat sayısı altında
“YEDİ NOKTA İKİLİK ACIYA”