Kaygılarım Şiiri - İbrahim Pataz

Beraberlik güzel, birlik nerede?
Bu güzel ülkeyi, bölen bölene.
Fitne, fesat, cirit atar arada,
Akıllara, şüphe, salan salana.
Kaldı mı ki, bir gizlimiz, saklımız?
Bizler, deli miyiz, yok mu aklımız?
Ele gidip, hakkın arar, haklımız,
Yabancıdan akıl, alan alana.
Anlaşmalar, başa çorap örmeye,
Yarınıma, prangalar vurmaya,
Yolumuza, bin bir tuzak kurmaya,
Yurdumuza, koşup gelen gelene.
Uluslar arası, saygın örgütler,
Ele hizmet sunar, bize öğütler,
Gözüm yaşlı, arşa çıktı ağıtlar,
Ortak kararları, delen delene.
Şo dostlar gözünde, ben İslam-Türküm,
Burada saklıdır, en büyük farkım,
Soy kırımla suçlanırken, saf ırkım,
Yalancıya, tanık olan olana.
Madde örtmüş, insanların gözünü,
Kan dökerek oynuyor, bak kozunu,
Yer yüzünden,Türk-İslam’ın izini,
Şimdi, her tarafta silen silene.
Ey! Sözde dostlarım, “Uygarlık! ? ” Bu mu?
Tarihi oku da, de, bulduğunu,
Söyleyen suçludur, suçsuzluğumu,
Sizleri, Türk dostu bilen bilene! ?
Barış, barış, diye, başlıyor savaş,
Özgürlük, kulağa, geliyor da hoş,
İnsan öldürmeden, olmaz mı bu iş?
Zalimin elinden, ölen ölene.
Sinsi oyunlarla, haklılar sanık,
Fikirler, sabittir, akıllar, donuk,
Yıllar var ki, bundan yüreğim yanık,
Her an destek verir, yalan yalana.
Güçlüye, baş eğmek, sanırsın yazgı,
Kaç kere çiğnendi, kırmızı çizgi?
Ağır şarta, “evet”, bize mi özgü?
Aklımı, fikrimi çelen çelene.
Eller yol alırken, aya, yıldıza,
Borç para yetmiyor, yaşamamıza,
Biz olmuşuz, batıyoruz, biz bize,
Acı halimize, gülen gülene.
Bu dünyada, diken iken, göze biz,
Kılavuz el, uzak kaldık, öze biz,
Bu yoldan mı, çıkacağız düze biz?
Pembe hayallere, dalan dalana.
En başında, değişmeden bu başlar,
Asla gediğine, oturmaz taşlar,
Aksamadan, ödense de, maaşlar,
Makamı kullanıp, çalan çalana.
Gene katmerleşti, arttı kederim,
Sorunum çözmeye, ele giderim,
ELEMİ diyor ki: bayram ederim,
Kenetlense, adil olan olana.
İbrahim PATAZ
14/01/2006 ADANA