Bir kadın ilerliyordu, gecenin karanlığına
Yıkıldı yıkılacak, ayakları boşlukta
Üşümüş kuşlar konuyordu omuzlarına
Aldırmıyordu, kirpiğin den düşen yaşlara
Sıkmış yumruklarını
Hayata bir yumruk, bir yumruk daha
Önünde bir belirsizlik ki, koskoca
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta