Kaybolurum gökyüzüne, bakarken akşamları,
Bu yüzden hep sevmişimdir, üstü toprak damları,
İstisnasız seyrederim, parlayan yıldızları,
Bilirim ki asla yoktur, evrenin sınırları,
Başımı kuma koyarsam, benim dünyam küçülür,
Kum içinde görülenler, sanki dünya sayılır,
Yüzbinlerce hücren varken, nasıl inkar edilir,
Çıkar bak başını kumdan, her şey tek tek sökülür.
Kayıt Tarihi : 23.6.2009 15:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!