Kaybolurken Ufukta Şiiri - Mustafa Arar

Kurdun kuşun yuvası
Çaltı vadisi derinde
Nostaljik bir tren yolu
Delip geçer tünelle

Babam kan ter içinde
Üstü başı yağlı paslı
Raylardan kalaslardan
Bir koku sinerdi üstüne

Günlerden hafta sonu
Babam görününce uzakta
Biz kardeşler takılırdık peşine
Babam girerken eve
Ebem dedem şükrederdi
Kavuşturan Rabbimize

Annemin çamaşır savaşı
Kazanın altı harlı
İçinde işçi tulumları
Kaynadıkça kaynardı

Babam elinde bir sepet
Köyden yumurta peynir
Mis gibi kokan kıyafet
Kaybolurken ufukta

Dağlara doğru kıvrılan
Uzun bir yol önünde
Kim bilir hangi düşünceler
Dönüp dururdu zihninde