Kaybolurken Sen..! Şiiri - Kemal Pekin

Ne kadar oldu unuttum kaç yıla eşit bu yaşlar
Seni yitirince başladı,aklıma geldikçe başlar

Güneş bir başka ısıtıyor çiçeklerde başka hüzün
Güz çiçeğide üzgün boynu bükük açtı bu güz'ün

Öldüm diyor hislerim ama daha yaşamaktayım
Bir kış günü mezarına sana, sana koşmaktayım

Bana gülümsediğin günler artık geride kaldı
Bu viran adam son kez mezarına kapandı

İçimde bir çığlık sanki neye yarar ki haykırsam
Kaybolup gidecek gibisin yerimden kalksam

Ölüyorum toprağını bağrıma basarak sen diye
Karlar üstümüzü yağıyor ikimize bir kefen diye