Kaybolmuş Değerlere Yitik Sevdalara Ağla ...

Beni anlayan bir sen vardın sen ve ben ikimiz
Yürek dostuyuz,kadim gönül dostlarıyız senle biz
Özgürlüğe sonsuz sevgilere aşık bir şahindik
Bu köhne yaşam tuzağına tutsak sevgilerden uzak
Biliyorduk ki her yer kirlenmiş dostluklar bile bir tuzak
Sende biliyorsun ki candost yalnızlığım evren kadar büyük
Bu yaşam ölümsüz aşklar olmasa çekilmez bir yük
Kıramadık yürekten kat kat kilitleri bukağıları haydi tekbir
Koparıp attık içimizde sevdayla sonsuza açan gülleri bir bir
Öz değerlerimizi yerlerde kirlettik sevdayla kokan güzellikleri
Tükendi gökyüzünün mavilikleri yok oldu o güzelim yeşillikleri
Nezaketmiş kibarlıkmış asaletmiş efendilikmiş kimin umurunda
Gözü maddeden başka bir şey görmeyen; ne kadar zavallı aciz bir kul
Bu yaşam denilen herkesi mezun etmeyen zor ötesi dev okul
Bu mu insanlığın ölçüsü faturası bumu özümüzde ki insanlık sevdası
Nerde doğruluk dürüstlük aşıkları nerde sonsuz aşkların kara sevdalısı
Kadınlar iffetinden soyunmuş ar namus biteviye pazarda
Gençlik içki şişelerinde uyuşturucu bataklığında yitirmiş gurunu
Kaybetmiş ayaklar altına almış yıkılan insanlık onurunu
Milli manevi değerler nerede; nerede ölümsüz sevdalarımız bizim
Kiminde haraç mezat sevgiler dostluklar yalanlar üzerinde tahkim
Bu manevi katliama hangi cezayı kessin yüce hakim!
Bu mu insanlık onuru bu mu islam hani din iman vicdan
Yetiş dinin ayaklar altında ey Hazreti yezdan
Oysa insan olmanın şuuruna ermeli her fani insan
Benlik bir büyük tuzak bencillik bir kara zından
Tüm benliğinde özünde hissetmeli yaratanı aklı olan
Ruhuna sindirmeli ölümsüz değerleri dirilmeli yeni baştan
Yaşam ağacı altında yeniden yazılmalı kurtuluşa dair destan
Ey bencil yolcu nereye kadar bu küskünlük ne bekliyorsun dosttan
Mezarlıklar benlik mağrurlarıyla dolu varmı bir tek vazgeçilmez insan
Bu sefahat biter bir gün haber gelir kadim dosttan
Dön geriye bugün kalmaz sende ne nefret ne de nisyan
Bu dehlizin sonu çıkmaz uyan cehalet uykusundan
Gel çık bu sefahat zındanından,yol gösterir sana yüce sultan
Kaybolmuş değerlere yitik sevdalara ağlar can özüm
Haydi sil gözlerinin yaşını, vur kanatlarını sonsuza iki gözüm,

Nihat Gülle
Şair ve yazar