kime koşuyor şu koca dağ
unut gitsin yıkıntıları sus çocukluğum
sen ki kandırılmalardan nasiplendin güneş göre göre
noktaların toplandığı yere kurulma zamanındasın
korkutmasın hayaletler
avaz avaz dinlendir kuş yorgunluklarını
kaçıncı yudumda kuruyorsa kurusun damağın
beklemek hüzünlenmekten iyidir
uyandıktan sonra çıkıp gelecektir mutlaka o yel
hiç kimseler gibi olmasaydın
kuşanır mıydın sanıyorsun gövdeni
alnındaki yeşilin kaçıncı tonunu vermek isterdin bana
buselerini düşlerin dubalarından çekip çıkar
ada şuracıkta kuşlarla çelik çomak oynuyorsa
suç sendedir utan yakarılarından
kendi kokunu sal
o gülü her kezinde üçer üçer öp ki
kayıt düşülsün
unutmasın seni öteye beriye dağılan o mis ko(r)kular
Kayıt Tarihi : 18.5.2024 12:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!