Sessiz ve bîhaber geçiyorsun şehirlerden.
Yollarda ve şehirlerde yaşananan acı ve kederden habersiz olmanın
esrik suskunluğu.
Bilmemek insana umut vermiyor belki ama yeise de düşürmüyor. Kimi zaman mutluluklar inşa ediliyor bilinmezliğe.
Insan var olma mücâdelesinde yarınların ümitlerine sarılır. Ümitsiz kaldığı zamanlarda da geçmişine.
Refâkat eden bir anlamdan yoksun geçen zamanlar ne acıdır.
Unutuyor insan acıyan bir varlık olduğunu.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta