Kaybolmak Şiiri - Mustafa Yaman 2

kaybolmuştum gecenin ıssızlığında
tek bir ışık yoktu hayattan yana
her şey canlanıyordu sağımda, solumda
yolumu arıyorken yıldızlara baka,baka
çıkıp gitmişim dünyadan
hangi diyar, hangi bilinmeze
neden sonra geldim biraz kendime.

auş dallar rüzgarda eğilirken
otlar adımlarımın ritmine göre çıtırdıyordu
korkunç olan büyüyen karanlık
aya sitem ettim çıkmadı bir anlık
yürüyor koşuyor duraksıyordum
ne kadar yol aldım bilmiyordum
birden ayaklarımda yer kayboldu
sanki derin bir dehlize düşüyordum
şafak söküyordu uyandığımda
yatıyordum coşkun çayın kenarında
bacağım yara almış kanıyordu
kartallar tepemde uçuyordu
nerdeyim nasıl gelmiştim
bilmiyordum nasıl dönececeğim.

sonra dedi ki bir ses
daha ne yattıyorsun
her sabah geç kalıyorsun.