Mevsimler dönerken, gamlı hazana
Kalmadı hayatta, hiç bir avuntum
Şu yalan dünyanın, yarınlarına
Kurduğum düşleri, bile unuttum
***
Çile sergeninde, çektikce zulüm
Kırıldı kanadım, tutmuyor kolum
Her köşede beni, beklerken ölüm
Aldığım nefesten, bile yoruldum.!
***
Nice yollar aştım, bir tek sözüne
Hasretti bu yürek, o nur yüzüne
Sebep neydi anam, bizi üzmene
Kayboldu ufukta, o son umudum.!
***
Bu gün olmaz dedim, kaldı yarına
Yazık ettim onca, geçen zamana
Çırpınsam dövünsem, artık boşuna
Ağladım inledim, ve artık sustum.!
Kayıt Tarihi : 7.9.2020 23:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Mücahit Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/07/kayboldu-ufukta-o-son-umudum.jpg)
İnşallah umutlar kaybolmaz....her gün umut ile başlasın. Umutsuzluk, karamsarlık dilerim ki şiir ve şarkılarda, türkülerde kalır..
Yürekten süzülerek gelen samimi duygular, burada dize dize şiir olarak vücut bulmuş .Zevkle okudum...
Emeğine , eline sağlık selam ve saygılar..
"Yolun sonu görünür gibi..."
...
Sonra bir köşeden çıkıverir umut..
Aydınlanır "ufuk..."
Göz gözü arar...
...
Huzur ve sağlık olsun Mahmut Mücahit Kardeşim..
Gerisi çorap söküğü..
..
Sitemin yakıştığı şiirinizi ve sizi kutlarım..
TÜM YORUMLAR (2)