Kaybolan yıldızların ardında

Hicran düştü gene gönlüme,
Bir zamanlar gülen bu yürek, şimdi solgun.
Bütün yudumladığım rüya sularını içimden süzülen bir hüzün bekliyor.
Bir zamanlar ışıldayan gözlerim,
Şimdi geceye karışan birer yıldız,
Birer birer kayıp, birer birer yitik.

Gözlerimde şimdi başka bir anlam arayışı,
Bir soru, bir cevap, belki de hiç olmayan bir yanıt.
Zaman sükûnetle akıyor,
O eski çalgının sessizliğine dalarak.
Bir yanımda ıssız yollar, diğer yanımda sonsuz umutlar
Ama her şeyden önce,
Bir yıldız kaymış gecenin karasına.

Sesin uzaklardan, çok uzaktan geliyor.
Beni unutan zamanın içinde,
Senin izlerini aramak ne kadar anlamsız…
Ve birden, bir hıçkırık kayboluyor rüzgârda,
Bir ağlama sesi, kim bilir hangi hatıradan
Ve kaybolan her bir hayalin izinde
Bir boşluk, bir derin yalnızlık kalıyor geriye.

Belki de tüm bu kaybolan sesler,
Gönlümde birer hüzün rüzgarı.
Ama yine de, ben sana bakarken,
Sonsuzluğu bir an yakaladım,
Ve hiçbir şeyin yokluğunda,
Bir umut kırıntısı buldum,
Beni var kılacak bir nokta,
Belki de sadece bir tebessüm.