En güzel günleri hatırlamaz olalım,
Sabahları, geceleri beyaz örtülere saralım.
Hiç sevmemiş farz edelim.
Sönmüş, tükenmiş ateşim,
Suskun gecelerde kaybolan şiirim...
Kıvılcımlar dokununca gözlerime,
Alevden bir kefen sarılınca kalbime,
Sürgün bana yollar, kaybolurken çölünde.
Gelincikler seni bekler bahçemde,
Ayrılığın yarası kanar içimde,
Gel, bir düşten geçelim birlikte.
Büşra Nisa Kaya
Kayıt Tarihi : 31.1.2025 01:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir aşkın ya da zamanın peşinden sürüklenen duyguların, nihayetinde suskun kalması. O gelincikler sadece bir sembol değil; kaybolan bir sevdanın, unutulan bir umudun taşıyıcısı. Sürgün, sadece bir yerden bir yere gitmek değil. İçsel bir yolculuğun, kaybolmuş bir ruhun, terk edilmiş bir zamanın gerisinde kalan izleridir. Bu şiir, her şeyin silindiği ama bir şeyin hala beklediği bir yerde başlar.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!