Küçük bir ilçede büyüyen yüreğinde birikenleri şiirlere akıtan bir genç.
İnsan baharı bekler sonbaharda
Yağmurla birlikte akıtır tüm acıları
Mevsimler geçer uzun uzun seyreder limanında derin mavileri kalbim
Sen oldun hep başkası yalan
Hala çok seviyorum desem anlar mıydın beni?
Gecenin koynundayım,
Seninle birlikteyim
En güzel renkler içindeyim
Ben hala derdindeyim.
Sen benim en derin kuyum
İhanetle suçlar gözleri
Bilmez yokluğunda yalnızlığıma yalnızlık kattığımı
Gözlerinde kirlenir, gözlerinde temizlenirim
Ellerinde aşkı tadar
Dudaklarında nefes alırım
Saçlarının bukleleri kıvrılır kıvrılır kıvrılır
Kelimeler yetmiyor
Hissetmek gerek seni
Yavaş yavaş karışırsın kanıma
Sarhoş olurum kokunla
Karlar yağdırır bakışların içime usulca
Bir bahçe kurdum senin için
Artık kimse kimseyi sevemiyor öyle
Kimse çekmiyor sevgilisinin yasını
Bilinmez belki suyundan belki havasından
Bizim sadece derin nefeslerimiz kalıyor geriye
Bu adi düzen içerisinde bana kalan karanlık gecelerde ki kokuna duyduğum özlem
Saçlarının dağınıklığından gözlerindeki yakıcı alevlerden kalbime nüfuz eden bir hasret
Beni Affet
Acının en derinlerindesin,
Ruhum seninle birlikte hissediyorum.
Bu okuyacağın son şiirim,
Umutlar bir bir söndü içimde.
Geceler tam göğsümün üstüne
yüklenir
Sarılmak isterim
Kırmak tam ortasından bu hasreti
Sensizlik sağanak yağarken sokaklarıma
Sensiz bir yer bulamam kendime ne
Göz yaşlarımız boyadı yüzümüzü, ondan bu edepsiz yok sayış.
Kaçarak sevmekte var,
Saklanmakta var acıların ardına,
Bu çok sevmeyi bırakmakta var.
Gelmezsin, hiç gelmedin.
Serin bir Ekim sabahı
Yüzüm dumanlı, göz bebeklerim buğulu.
Yetemezsin bana bu kargaşada,
Uzak, soğuk, sert; içilmez bu su.
Islak gözlerimde birkaç yalan,
Seni kendine getiren neydi,
Beni düşündüren ne bu kadar?
O kadar değersiz bir parçayım ki bu kansız tabloda,
Yer vermek kalbinde bir yerlerde,
Niye?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!