İnsan; yoğun bir duman
Gökyüzündeki bulut gibi
Kimi vakit, bembeyaz
Kimi vakit, pembe duvaklı
Kimi vakit, gri bakar kararsız
Kapkaralık karartır cevherini
Asıl olan;
Rüzgarın estiği yöne doğru tüten
Sonra silinip, kaybolup giden
Kayıt Tarihi : 5.11.2009 10:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!