Alışkanlıklarından bile vazgeçemiyor insan.
Sigaradan, votkadan, yürüyüşünden, gülüşünden.
Bırakamıyor bir kenara, silip atamıyor bağlandıklarını.
Zamanın çözüm bulamadıklarından bahsediyorum.
Takvime göre çok, bana sorsan daha dün gibi.
Kaybetmenin en acı his olduğu anlarda,
Ellerimden kayıp giden, elleri özlüyorum.
Kaybettiklerimi arıyorum, gözlerim kapalı.
Çok değil, yakın geçmişten kalan.
Bir çift mavi göz arıyorum.
Sarı saçların, sarı kaşların altından.
Kayıt Tarihi : 12.2.2013 14:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!