Kaybetmeye de Mahkumsun....

Kaybetmeye de Mahkumsun....
02.07.2004
Kalem erbabının sıkılmaz tavrı
ve sürek avlarındaki avcı misali,
tüketilmemiş bir koşuşturmanın içinde,
aşırı duyguların tutsaklığı
ve kangren yaralar iyileşmezliği ile kesilip atılmak istersin.
Gandi sessizliği tüm yaşanılanları boykot ederken,
bir ileri-üç geri adımlarken sevdayı,
öfke nehrine bulanırsın.
Okyanus ortasına sıkıştırılmışçasına dışlanmış
kadın yabanlığında,
Amazon liderinin,yalnızlığını alırsın içine.
Çevrilmiş yönlerin açmazlığında,
ne kadarda erkeksi hormonları salgılarsa da yüreğin,
ayna yansımasında,bir tek sen varsın.
Kaçışı olmayan döngülerde,
hep o aynılığı yaşarken,
her sabah o mide bulantısıyla uyanırsın.
Alıştığın,bulaşacağından iyidir misali de
akşamın sarmalından da kurtulamazsın.
Hangi vaktin iyi olduğunu hesaplarken
asıl yaşadığın anı kaçırırsın
ne dündür,ne de yarın senin için
asıl olan gün
yaşadığın bu gündür.
Unutma,
eğer yaşanmamışsa ve ertelenmişse
sahte senetler gibi
bu gün
işte o zaman kaybetmeye de mahkumsun....