Kaybetmeye Başlama Şiiri - Sevilay Emirza

Kaybetmeye başladığın an sonunun geleceğini hayal etmeye dalarsın
Yalvarırsın sonsuz umuda
Yapma diye
Öyle bir yakarıştır ki yüreğinden kopan
Sesini duymuyorcasına basarsın çığlığı sessizliğe
Karabasandır geceler o günden sonra
Umutla rahat soluğu beklersin
O gelmese de
İnadın hiç böylesine inat etmemiştir kadere
Yapışmışsındır yakasına ve sarsarsın tüm bedenini zavallıca
Kaçışı yoktur çekeceğin cezanın
Bilirsin ve korkarsın
En çokta bir kez daha kaybedeceğinden
Sabrına seslenirsin sabırla
Dilenirsin gözyaşına belirsizlikte yitmemesi adına
Nankör gülücüğünü saklarsın ardına ve çıkarırsın kandırmak adına
Yanlışı sorgulamazsın ve sarılırsın tüm coşkunla
Sonra sende sarılırsın kendi dünyana
Kendi yalanlarına
Tüm korkulardan korkmamak adına

18.03.05