Kaybetme korkusunu en iyi ben bilirim
Hiç vazgeçmeyeceğim seni sevmekten
Üstelik bir gün benden bıkma ihtimalin
Bir kabus gibi hayallerimi kemirirken
Seni bir gün kaybetme korkusu
Yüreğimi bu kadar çok acıtırken
Yine de bil ey sevgilim bil ki
Yüreğimi yakan bu acıya inat
Yıllarca yaşatırım sevdamızı
Sensiz kalma düşüncesi bile
Taş gibi oturuyor yüreğime
Sevdamıza alışmışım bir kere
Bundan çok korkuyorum işte
Sevgin büyüdükçe büyüyor içimde
Her gün seni düşünerek uyanıyorum
Kaybetme korkusu ile geçiyor günlerim
Bir gün mutlaka gideceksin biliyorum
Benden ve sevgimden bıkacaksın işte
Her gün aynı sesi duymaktan
Aynı eli tutmaktan ve tene dokunmaktan
Yeşil gözlerim düşecek gözlerinden
Bütün baharlar kış olacak
Bende gördüğün tüm güzellikler
Birer birer çirkinliğe dönüşecek
En çirkini göreceksin bende
Bundan korkuyorum işte
Bana sevgin azaldıkça azalacak
İşte o zaman Sarayburnuna gel
Kendini boğazın sularına bırak
Sevdamızın bittiğine inandığımda
Ben boğazın sularında olacağım
Ve senin gelmeni bekleyeceğim
Haydi sevgilim gel
Yüreğindeki sevgim bitmeden gel
Kayıt Tarihi : 23.4.2012 14:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!