Kaybetmek Bazen... Şiiri - Melih Coşkun

.....Soruları yanıtlayamasak da düşünmek varolmaya yetiyor. Kaybettiği yerde çözüyor insan, beynini yıllarca kemiren karanlığın sırrını. Ya bir ömrün son gününde, ya da bir başlangıcın ilk günü. Bütün merak ettiklerin özünde saklı aslında, sözünde saklı aydınlığa çıkacak olan zifiri karanlık gece.

......Mutlaka cevaplanır birgün aklına takılıp kalan sorular. Yeter ki sor sen en güzelini, yeter ki geç kalınmamış olsun, yeter ki batmamış olsun güneş, yeter ki bitmemiş olsun umut...

......At üzerinden pas tutmuş geçmişi. Sonsuz mavisini sunuyor sana bak kapının ardındaki gökyüzü. Yanıbaşında milyonlarca nefes, milyonlarca kalp çarpıntısı…

......Elinde tuttuğun anahtarlar açmasa da o süslü kapıları, başka koridorlarda bekliyor seni ardına kadar açılmış kapılar…

......Belki uzak bir şehirde rengarenk gözleriyle seni bekliyor yürekli bir sevda...
Unutma; Kaybetmek bazen kaybettiğinden fazlasını kazanmak demektir...

1 Haziran 2003