Önce dam evlerimiz
Sonra silgi kokan siyah önlüklerimiz gitti/
Size nasıl diyeyim yufka içinde helvamız,
kışa bir yumruk gibi direnen yün çoraplarımız,
annelerimizin önemli günlere sakladığı pestil,
belki görürüm diye pencere önlerinde sabahladığımız
sevgili bakarsa göremem heyecanlarımız gitti/
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta