Kaybederek Kazanıyorum Zamanı

seni benim üstüme yollayan kim
koptuğu yerden kopsun her şey
zaten ben geçmişim geleceğimden
yaprakla beslenir yağmurla konuşursun
köklerin derindeyken geceler tüner dallarına
rüyaları gören gözlerin gözleriydim
bugün yarını görmezse, yarın beni nasıl tanır
hep bu şarkı söylenir gökyüzünde açan çiçeklere
aşkla konuşur nazla coşarsın
aklımın kuytu yerinde bir ceylan gibi gezersin
göz görmemiş ormanlarda
geceden sabaha dek sevinir
zirvede dokunan içli kaderiyle
uzun nameleriyle sevdalanır o ses gökyüzünde
macera ışıkları gibi serpilen
kaybederek kazanırız zamanı
kimse bilmez bunun sırrını
ömür sona erince başka alemden seslenir
güneşe ev yapar yağmurla gelirim
günahları infaz eden emirdeyim