Siz hiç kaybetmediniz
Doğuştan talihliydiniz.
Hep yapacak işleriniz vardı.
Hep söyleyecek büyük sözleriniz…
Ve hiç vaktiniz yoktu
diğerlerini anlayacak.
Başınıza olmadık işler gelmiyordu:
Annenizi kaybetmiyordunuz örneğin çocuk yaşta.
Ya da kimse size “seni sevmiyorum artık”
demiyordu hüzünlü bir güz bulutunun altında
Siz hep talihliydiniz
Hiç kaybetmediniz.
Bizlere öğütler verdiniz
Biz se hep dinledik
Hiç itiraz edemedik
Sessiz büyüyen düşlerimizden utanarak
ellerimizi gizleyecek yer bulamıyorduk.
Sizinse parmaklarınız
hep bir yeri işaret ediyordu.
İşaret ettiğiniz şey
o anda doğru oluveriyordu.
Sizin doğrularınız vardı.
Bizimse gerçeklerimiz.
Tüm gerçeklerimizden utanıyorduk,
Siz yalanlarınızdan bile
onur duyarken.
Ama bir gün ilahi adalet
Tecelli edecekti…
Ve söyleyemediğimiz tüm sözler
Şiir olup
Karşınıza dikilecekti.
26.10.2001
İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 23.9.2002 23:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!