Sinop’un dalgaları geziniyor vücudumda
vurdukça ses getiren
inler kayalar sahilde denizin tekmeleriyle
damarlarımda acı sevdan
yıpranmış duygularım uzanmış kumlara
terk edilmişlik kol geziyor etrafta
zindanlar karanlık dalgalar azgın
Diyojen adam arıyor feneriyle
sazın hem teline hem beline vuruyor aşık
seneleri tutmak zor
yine de umut var ya azıcık da olsa
o işte her şeyi bile bile
şekillenir gelecek istediğimiz gibi
beynimizde
durmayan yağmurlar ıslatır bedenimi
hava hep pusludur Karadeniz’de
Cahil göynüm hep arar seni
ismini bilmeden
yüzünü görmeden
izi kalmaz yollarda tükürsem de
yağmurlar hüzün kokar
toprağın nefesi kokar
toru topu bir ömürlük kısa ademde.
Kayıt Tarihi : 24.1.2015 01:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)