Kavuşmak Şiiri - Soytarı

Yorgun bir gecede sevdi kalbim seni
Sancılardan uyanmış bir çocuğun
Ağlamaktan şişmişmiş gözleriyle
Ve masumiyetiyle
Ve güneşi yeni gören biri gibi
Baktı tutku ve mutlulukla
Bitmeyen kanamaların
Sihirli merhemi gibi yaydı
Benliğinin en ulaşılmaz yerine aşkı
Ve artık elden düşme aşklara
İhtiyaç duymuyor
Aşkı zincirliydi düşmeyecekti kalbinden
Hiçbir ölmemişlikle sevdi kalbi
Ve uykusuz saatler sancılı sabahlardan
Kaçmak için değildi artık
Özlem duyduğu yanındaydı
Özlemine kavuşmuştu
Özlemi yanındaydı onun
Her gün özlemini kucaklıyordu kalbi
Özlemi onundu.
Kalbi özleminin