Kavuşmak Şiiri - Adem Ayazsın

Bilsen ne kadar sensizim
Yaşamaya nedensizim
Ya ruhumu kaybettim
Ya bedensizim
Eksiğim işte, eksiğim
Sensiz nasıl yaşanılır inan anlayamıyorum
Sen olmadan kendimi tamamlayamıyorum
Sensizliğin içinde seni kovalıyorum
Yorgun ruhumu vehminle oyalıyorum
İstemem Allah sensiz bir dünya kursun
Sensizliğin boynunu zalim cellatlar vursun
Derdim büyüdü, dağları aştı
Dağlar derdimi gördü şaştı
Ben ağlarım dağlar yıkılır ağlar
Ben ağlarım bulutlar sıkılır ağlar
Yağmurlar okşar başımı teselli edercesine
Yetişeyim de yangınını söndüreyim dercesine
Acep diyorum kavuşmayı kader mi boğdu
Yoksa kaderimde kavuşmak ölü mü doğdu
Değmeyin artık kavuşmanın mahremine
Düşsün artık kavuşmak dünyanın rahmine