Kavuşmak Şiiri - Muhammed Seçkin

Nefesim azalıyor sensizlik diyarında kanımca
Zamansız, ötesiz, arşın üstünde seviyorum seni yılgınca
Yetmiyor ne bir kelime, ne sonsuzluk ardınca
Ölüyorum karanlığın içinde yalnız bir akkarınca.

Sana kavuşmak akşamdır saati dokuz olan gecede
Ayrılmak yine akşamdır dokuzu çeyrek geçe yine bir arbede
Merdivendeki kırık camlar kırık kalbimin bir parçası
Terastaki o kadın gerçek değil bir masalsı

Sahi o gece dışarda sabahladığımı bilir misin
Bilir misin sen 18 Aralık soğuğunu
Doruklarda durdum sabah akşam ruhumca
Bilir misin sen doğum gününde ölündüğünü.

Gayreti selim kazandı yine maalesef sultanım
Urganla sarıldı boynumuz, teslimiyet yalancı bir bahardır.
Ruhun savaşırken ardı ardınca yenilesin ey gönül
Yenilip eriyesin, yeniden doğunca küller diyarında, sen yine benimlesin.