doğru düzgün konuşamadım caddelerle bugün
ilk akşam telaşıyla akıyordu genç bir kız
kendi hayallerinden çok tozunda sokağın
bunu ilk ben anladım
soluk soluğa bir başlamaksız sonlanışı
bencilliğin kör sarhoşluğunda nahoş
uç noktalarda bir içe kapanışı
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta