Kavuşma Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Muhteşem bir kadınsın güzelim.
Beyazlığın doyumsuz, pürüzsüz
gerdanından iner, göğüslerinde
dururum. Böylesine coşkuyu,
bildik evrende zor bulurum.
Kasıklarından doğan aslında ölüm.
Yeni bir yaşam diye avunurum.
Seni var eden bütün bileşenlere vurgunum.
Beni hoyratça sarsma, dingin kıvrımların
en çılgın umudum. Yorgunluğumu,
bu kadar sert hatırlatma, istersen eğer,
boşluğa dökülen saçlarında son bulurum.
Bırak böyle kalsın, kanlı bir ayin gibi;
çatışan gönlümüz teninde tamamlansın.
Esriten kavuşmamız ayrılıkla taçlansın.
Mutlu bir tesadüfle tekrardan buluşursak,
aynı denizde yıkanıp, kavrulalım derinliklerde.
Çıkınca yüzeye, bakmışız ki çevremizde
büyüyen ıssız bir çöl kalmış ve yokluk gene
heryerde.
23/11/2003