Odamın seninle ezgilenmiş köşesine
Bir tek yağmur damlası astım
Senin hediyen
Döndüğümde
Deniz gibi ayıklamak istedim
Kapkara dizginleriyle
Bir korkunun boğuk sesini
Aynı yalınlıkla ölmek istedim
Geriye ne kaldıysa yanıma aldım
Bir bir işlemek için geceye
Ateşten sağanaklarla bezemek istedim
Ay ve yıldız parıltısını
Sabah inkar etmesin diye sevgimizi
Ve
Yola koyuldum derin uykunun buklelerinde
Bir öpücüğe sığdım
Duraksamadan aydınlık içinde uçup geldim
Bir şafağın koynunda açtım gözlerimi
Üstüme yığıldı hayalin
Ruhumun yastığına ellerini değdirdin
Yüreğimde hüzün silindi
Kayıt Tarihi : 1.3.2009 23:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Altıntaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/01/kavusma-35.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!