Yüreğim sensizliğe bir kere yok dedi ve gördüğüm tüm ayrılıklar kederime katık oldu. Saldık sıla, naz ve ben tüm hüzün dolu geceleri. Seyrine doyum olmayan o hayal perdesi cemalini yorgan bildik, seni gördüm bir kere olmaz deme, sana hayır diyemem. Benim, gözlerine heyecanlandığım kalbimsin ve damımsın başıma.
Adın kavuşmak olsun bu kere, ne olur ki ismin dillerde zikirdeyken. Adın kavuşmak olsun uğruna aklımı kaybettiğim. Çileden çıkıp çilesine düştüğüm. Her gece kahır basarken afakanlarımı, mahşerden sanki bir el uzanır ve yanar birden tüm şehrin ışıkları. Ben yanarım cayır cayır.
Bu akıl varya bu akıl, mümkün mü şimdi bir kalemde paçavra gibi atıvermek. Her zerresinden sen fışkırıyorsun, hasretini zehir bildiğim. Yoksa harammısın, kırılsın tüm kemiklerim. Günahını zikrediyorum. Ateş sunuyorlar heryerden, adın ayrılık olsun. Kavur beni.
Önder ÖZTÜRK
25 / 02 / 2009
20: 30
Önder ÖztürkKayıt Tarihi : 25.2.2009 21:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!