Kavşak ve Yavşak Şiiri - Hanifi Kara

KAVŞAK ve YAVŞAK

Yol diye gittikleri, o yolları yol değil
İkisi de bâtıldır, meyletme sola, sağa.
Hele hele azgın sol, işi gücü kan dökmek
Teröre bulaştırır, seni çağırır dağa.

Olayları takip et, ilgi, bilgi, sezginle
İnsanlara huzur ver, o güzelim ezginle
Elden geldiği kadar, âfetleri dizginle
Âdetullah böyledir, affeder mi hiç doğa?

O boğa ki râkibi, boynuzuyla fırçalar
Kar üstünde rız’k için, seke dursun serçeler
Kızıla dayanamaz, o kendini parçalar
Arenaya çıkmışsa, zapt olur mu hiç boğa?

Mâlâyâni şeylerle, enerjini bitirme
Durma, çalış, gayret et, tembel tembel oturma
Güzel günler çok yakın, ümidini yitirme
Bizden selâmlar olsun, gelecek altın çağa.

Biri canından eder, bir diğeri dıştan met
Onun o yağcı tavrı, zannedersin ki hürmet
Yaşam ve vakar için, iki şeye dikkat et
Yolda olan “kavşağa”, güler yüzlü “yavşağa”… !

07/02/’12
Hanifi KARA