Kavruldu Gönlüm Şiiri - Yahya Koza

Kavruldu gönlüm

Heyecan içinde bilmez dur durak
Yârin şevlesine çarpıldı gönlüm
Gülüşüne meftun olunca yürek
Onun gölgesine sarıldı gönlüm

Çekici cezbeden halleri çoktur
Bakışlar tuzaktır kirpikler oktur
Müthiş bir silah ki benzeri yoktur
Savrulan saçlara örüldü gönlüm

Alemin hakanı olsam neyleyim
Kıvranıp duruyor nasıl eyleyim
Yârdan gayrı ilaç var mı söyleyin
Bir keman kaşlıya vuruldu gönlüm

İzlerin sürerim bayırda düzde
Takatim tükendi kaldım ayazda
Üşürken pişerim farklı bir közde
Bedenim buz tutu kavruldu gönlüm

Yahya Koza