Bir ögle sonrasinin ikindiye sarkan buzlu camlarinda
Sogugun gidecek baska ayaz kapisi kalmadigi sebebine agir ve yorgun sessizlik
Damlara cökmüs kar gibi kiremitlerin üstünde usuul usul tüten dumana
Kayaliklara caparak geri dönen kimsiz kimsesizlik yankisi gibi
Yalinciplak yalnizligi dagitip paylastiran barakalara dogru
Duvarda kayip kuslarin ilani
Sokaklarda ötüp duran cingirak…
Sürer gider bu yol böyle böyle taaaa tepenin ucunda gölgesi kendinden büyük
Hisara kadar…
Yakasi yirtilmis yarasi sökük rüzgarlardan beri
Etrafini toplayip giderek kahve damla damla fallari
Ve fincana dudagi degmis bulasmis telve
Ve mechule zaman
Ve kimligi belirsiz kül..
Ocak / 23
Kayıt Tarihi : 24.1.2023 16:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!