o koltukta bıraktığın sıcaklığın
perdelere dokunuşun
titreyen yarı sönük bakışların
sigaranın ilk dumanına kondurduğum ışık
şimdi eskisi gibi değil sohbetlerin ayak sesleri
ciğerlerimi söktün gittin
kaçak nefes alışlarını dizdim sıraya bir bir
abaküse dokunan ilk eller gibi
dokundum her sabah her gece
korkak çaresiz yeltenişlerini anımsadım
bencilliğini
düşe yazdım
kavanoz dibi karalarım
sanmalarım
kıvrık sayfa yaprakları var yüreğimde
inan ben o kitabı bir daha hiç açmadım
Kayıt Tarihi : 8.4.2008 19:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)