Kavgalara Adanmış Sevdanın Mektubundan

merhaba arkadaş merhaba can
merhaba yürekli şiir
alıp getiriyor seni şiir
doksan yedinci arabanın son hızıyla
alıp okuyorum yazdıklarını
alıp yaşıyorum kendimde

ne güzel
ne yürekten yazıyorsun
yeniden doğuyorum satırlarında
can katıyorsun
büyütüyorsun fidanı
ama neden bu abartı
böyle yücelik tanıman
biliyorsun dünyayı
kendini
beni
bitmiyor mu her şey
gece neden yıldız yıldız akar yüreğimize
ve neden orada tutuklu kalmaz
gözünü gerçeğe aç
gerçek beni gör
üstelik senin için hiç de zor değil
sen ki koca bir beyin
koskoca bir yüreksin

şair yüreği bu
sanatçı yüreği
ne büyüktür bu yürekler bilirsin
kimi an
o koca akılları içine alıp
onlara yön değiştirecek
kimi an
doğayı yüzyılların getirdiğiyle
altüst etmeye kalkacak kadar
ve işte o koca yürekler
karşı konulmaz sevgi duvarıyla
örülüyorsa eğer
nasıl altedilir ki

niçin
geç kaldım diyorsun
al sana sıradan
ama gerçek bir yanıt
dünyayı daha geç gördüğün için

işte
yürekler aynı duyguyu
gözler aynı bildiriyi taşıyorsa
kardeşçe kenetliyse delikanlı bilekler
yeniden el tutup
haydi demeye
söyle
gerek ne
biz dağılıp tükenirken
sizle yeniden başlayan
soluklanıp süren ne

ama
artık bundan böyle
şiirlerin arasında
kenar kıyıda uzakta
senden ayrı
sana hayran
yaşayamam diyorsun

benden ayrı değil
benden ırakta
bana hayran da değil
benimle birlik
sıcacık yüreğinde
yanıbaşındaysam eğer
aynı savaşa yakıt üretiyorsa
inançlı ve korkunç güçlü ellerimiz
ayrılık türküleri
kimden yana ve kime

yaşamın en güzel yerinde
bir kör umutsuzluk büyütme çocuk
umut yeşermeli bağrımızda
hep yeniden
hep yarına
ve geleceğe
belki bir gün
“bir tek başak bile
dargın kalmayacaktır
bir tek zeytin dalı bile yalnız”