çağlar arşınlayan bir küheylan gibi
silkiniyorum gecenin paslı koynunda
artık şiirle durlanacak tek bir satır kalmadı
tek bir satır kalmadı beni kendimle avutacak
bir bildiriyi baştan yazmamı sağlayacak o güçten
eser kalmadı
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta