Salyangoz yelinde gibi dünya,
Unutulmuş şeker kavanozunda.
Üzerime eğilmiş kapakta,
Şekerler akıyor damla damla.
Kavanozdaki ışık uzakta,
Bir mum gibi titrer her batakta.
Gözlerimde cam kırığı düşler,
Saklı kalır konuşmayan neşeler.
Şeker biter, iz kalır sonunda;
Ben kalırım camdan kuytuda.
Bir el uzanır mı acaba bana,
Debelendiğim bu kavanozda?
Kayıt Tarihi : 19.9.2025 16:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yaşamın çaresizliğinde yardım çağrısı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!