Yük gelirse kaldır at sökük düğmeyi ilik tutmayan gocuğu
Irmaklara dağlara yollara ormanlara dağlara sav kalbini
Alel ecelde alıkoyduğun kendine git,
Çünkü çiçekleri kadar
bağ bahçe bahar güz ise toprak
Doğru yerdedir hiç bir şeye değişilmez olan servetin sevincin
İnsanın olmadığı yerde de hava su toprak orman kuş vardır
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta