Katrede Sirderya Şiiri - Seyfi Karaca

Yük gelirse kaldır at sökük düğmeyi ilik tutmayan gocuğu
Irmaklara dağlara yollara ormanlara dağlara sav kalbini
Alel ecelde alıkoyduğun kendine git,
Çünkü çiçekleri kadar
bağ bahçe bahar güz ise toprak
Doğru yerdedir hiç bir şeye değişilmez olan servetin sevincin
İnsanın olmadığı yerde de hava su toprak orman kuş vardır
Fakat toprağın suyun kuşun ormanın olduğu yerde insan
Mutlaka,
Mutlaka ve kesinlikle vardır
Çık bak istersen koy yoluna ateşi fenerini aklın kalbiyin
Görecek duyacak sezecek bileceksin ki,
...halin hal değil muştusundadır senden sana haber
Karışacaksa karışsın dem defter kitap cüz çağ ve cilt
Her sayfada aşk demeye söz yazı his hisse elbette yüreği yeten sahibine
Geriye dönüp bakarak görsenize ben neler yaparmışım hediyesini mutlanan
Farklılıkları kökten kazıyıp ortadan kaldırarak sanılanın aksine
Mutlak çözüme ve kesin sonuca kavuşturmak için değildir,
..insanın insana duyduğu ihtiyacın
Akla vicdana sevgiye inanıp sığınarak eksik olan yarım yanıdır
Aykırıdır da her dümdüz plan paket kalıp pençe proğramlardan
Aklının erdiği gönlünün yettiğinedir farklılıkları hayatına beraber
Kavrayıp bilip anlayıp kucaklayarak yol ve yer veren
Ağacın kulu çalının ve insana insanın
Kesin çözümlü sıfırlamada durursa zaman mekan misal insan
Durmadan ölür ve hayat bitme noktasında döner debelenir durur
Ne aşk kalır ne sevgi ne hayal ne hasret
Saplanır çöker yıkılır kalır dünyasız günsüz dün ve yarın
Mesken mahalde ötesi barkı berisiyle
Halis cilis beterin beterine cayııır cayır kainat

Şubat/21