Katran Tadında Ruhu Ebedi

Bilinmeyenlerde acılar çekiyorlarkenkilerden birileri kanıyor yaşama bir daha
Denizden gelen haykırışları susturan gizler hâkim gecelerine
Salkım söğütler altında demli çayı arayanlara vaat edilen katranı yudumluyorlar
En çok sevdiklerinden birine o kadar yakın ki biri
Zaman nasıl bitecekleri özlüyor.
Dünya ne kadar yokmuş.
Yitmiş gitmiş ayaklarının altından.
Karanlık neden bu kadar karanlıkmış

Bitirilmesi gerekeni düşünürken biri
Başlamamışı hatırlıyor
Özlüyor garipsenecek bir tavırla.
Erken kabaran denizin sürüklediğine tutunuyor
Karanlık göstermiyor tutunulanı
Yaşatıyor bilinmeyeni.
Yokmuşlar nerede kabartıyor denizi
Ve bilinmeyen ne kadar yakın birine
Bilinmeyenin dudaklarında uyuyakalmışlık da
Denizin ıslaklığında sere serpe yok oluşun rehavetinde
...özlüyor biri. Garip.
Uyanmışlar uyandırmıyor uyuya kalmışları.
Rüyalar da boğuluyorlar.
Sınırsızlıklar kalıyor geride